Overclocking ονομάζουμε τη διαδικασία που αναγκάζει έναν υπολογιστή να τρέχει σε υψηλότερη συχνότητα απ΄ ότι έχει σχεδιαστεί από τον κατασκευαστή και πραγματοποιείται από εκείνους που θέλουν να αυξήσουν την απόδοση του υπολογιστή τους. Ορισμένοι χρήστες αγοράζουν φθηνά εξαρτήματα υπολογιστών τα οποία στη συνέχεια τα κάνουν overclock σε υψηλότερες ταχύτητες, για την επίτευξη υψηλότερων επιπέδων απόδοσης πέρα από τις προεπιλεγμένες ρυθμίσεις του εργοστασίου.
Στους χρήστες που κάνουν Overclocking τα κίνητρά τους εστιάζονται κυρίως στις προσπάθειές τους για επεξεργαστές, κάρτες βίντεο, μητρικές πλακέτες, και Random Access Memory (RAM). Αυτό μπορεί γίνει με το χειρισμό του πολλαπλασιαστή του επεξεργαστή και τη μητρική πλακέτας ανεβάζοντας (FSB) στη μέγιστη ταχύτητα σταθερής συχνότητας λειτουργίας του. Ενώ η ιδέα είναι απλή, η διακύμανση των ηλεκτρικών και φυσικών χαρακτηριστικών των υπολογιστικών συστημάτων περιπλέκει τη διαδικασία.
CPU πολλαπλασιαστές, διαιρέτες FSB, τάσεις, θερμικών φορτίων, τεχνικές ψύξης και διάφοροι άλλοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα του Overclocking.
Το πρώτο ζήτημα είναι να διασφαλιστεί ότι το σύστημα θα εφοδιάζεται με επαρκή ισχύ για να λειτουργήσει με τη νέα ταχύτητα.
Ωστόσο, προμηθεύοντας την σχετική ισχύ με πλημμελή εφαρμογή των ρυθμίσεων ή με τη χρήση υπερβολικής τάσης μπορεί να γίνουν μόνιμες ζημιές στο υλικό που επιχειρούμε το Overclocking.
Όλα τα ηλεκτρονικά κυκλώματα παράγουν θερμότητα που δημιουργείται από την κίνηση των ηλεκτρονίων. Λόγω της αυξημένης θερμότητας που παράγεται από το overclocked ένα αποτελεσματικό σύστημα ψύξης είναι απαραίτητο για να αποφεύγονται οι αλλοιώσεις και η καταστροφή στο υλικό. Επιπλέον, τα ψηφιακά κυκλώματα επιβραδύνουν σε υψηλές θερμοκρασίες γεγονός που οφείλεται σε αλλαγές στο μέταλλο-οξειδίου-ημιαγωγού τομέα των τρανζίστορ ισχύος (ενισχυτής MOSFET) χαρακτηριστικά της συσκευής. Το πρώτο ζήτημα είναι να διασφαλιστεί ότι το σύστημα θα εφοδιάζεται με επαρκή ισχύ για να λειτουργήσει με τη νέα ταχύτητα.
Ωστόσο, προμηθεύοντας την σχετική ισχύ με πλημμελή εφαρμογή των ρυθμίσεων ή με τη χρήση υπερβολικής τάσης μπορεί να γίνουν μόνιμες ζημιές στο υλικό που επιχειρούμε το Overclocking.
Η αντίσταση αυξάνει επίσης ελαφρώς σε υψηλότερες θερμοκρασίες, που συμβάλλουν στη μειωμένη απόδοση του κυκλώματος. Επειδή τα stock ψυκτικά συστήματα είναι σχεδιασμένα για το ποσό της ενέργειας που παράγεται κατά τη χρήση μη overclocked, οι overclockers συνήθως στρέφονται σε πιο αποτελεσματικές λύσεις ψύξης, όπως οι ισχυροί ανεμιστήρες ή ακόμα και στην υδρόψυξη.
Μέγεθος, σχήμα, και υλικό επηρεάζει την ικανότητα μίας ψύκτρας να διανείμει τη θερμότητα. Οι αποδοτικές ψύχτρες συχνά είναι κατασκευασμένες εξ ολοκλήρου από χαλκό, ο οποίο έχει υψηλή θερμική αγωγιμότητα. Το αλουμίνιο είναι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα έχει μικρότερη θερμική αγωγιμότητα, αλλά είναι σημαντικά φθηνότερο από το χαλκό.
Σίδηρος και χάλυβας δεν χρησιμοποιούνται συχνά σε ψύχτρες λόγω κακής θερμικής αγωγιμότητας. Το ασήμι χρησιμοποιείται σε ορισμένα σχέδια, η θερμική αγωγιμότητα του είναι υψηλότερη από το χαλκό, αλλά είναι απαγορευτικά δαπανηρό για τις περισσότερες εφαρμογές. Πολλές ψύχρες συνδυάζουν δύο ή περισσότερα υλικά για να επιτευχθεί μια ισορροπία μεταξύ της απόδοσης και κόστους .
Θερμοηλεκτρικά συστήματα ψύξης, γνωστά επίσης ως Peltier συσκευές, είναι πρόσφατα δημοφιλή με την εμφάνιση των υψηλών Thermal Design Power (TDP) σε επεξεργαστές από την Intel και την AMD. Δημιουργεί διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ των δύο πλακών από τη λειτουργία ηλεκτρικού ρεύματος μέσω των πλακών.
Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην ψύξη, αλλά έχει ένα μειονέκτημα ότι οδηγεί σε περισσευούμενη θερμότητα. Ένας άλλος κίνδυνος είναι τα διάφορα λάθη που αρχικά είναι απαρατήρητα. Σε γενικές γραμμές, ο ισχυρισμός ότι η δοκιμή μπορεί να διασφαλίσει ότι ένα overclocked σύστημα είναι σταθερό και λειτουργεί σωστά ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Αν και υπάρχουν εργαλεία λογισμικού που είναι διαθέσιμα για τον έλεγχο της σταθερότητας του υλικού, γενικά είναι αδύνατο για τον οποιονδήποτε στην σε βάθος εξέταση της λειτουργικότητας ενός επεξεργαστή και το τι μελλοντικά μπορεί να προκαλέσει η ενέργεια αυτή.
Επομένως λοιπόν γι΄αυτούς που αρέσκονται στο ΄΄άθλημα΄΄καλό είναι να διαβάσουν αρκετά για το θέμα αυτό και μετά να προχωρήσουν.
Ποτέ δεν κάνουμε Overclocking μεταπηδώντας απευθείας στην υψηλότερη συχνότητα λειτουργίας που επιθυμούμε, αλλά σταδιακά βήμα-βήμα ελέγχοντας κάθε φορά σχολαστικά όχι μόνο την ταχύτητα του υπολογιστή μας αλλά και για τυχόν άλλα προβλήματα σταθερότητας που μπορεί να παρουσιαθούν.
Επομένως λοιπόν γι΄αυτούς που αρέσκονται στο ΄΄άθλημα΄΄καλό είναι να διαβάσουν αρκετά για το θέμα αυτό και μετά να προχωρήσουν.
Ποτέ δεν κάνουμε Overclocking μεταπηδώντας απευθείας στην υψηλότερη συχνότητα λειτουργίας που επιθυμούμε, αλλά σταδιακά βήμα-βήμα ελέγχοντας κάθε φορά σχολαστικά όχι μόνο την ταχύτητα του υπολογιστή μας αλλά και για τυχόν άλλα προβλήματα σταθερότητας που μπορεί να παρουσιαθούν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου